Rund um ein Schützenfest …

Seid e paar Daach wuuer et emm Dörp all jätt onnrösch.

Do leepe se hee hinn – leepe do hinn, et wu’ed oppjerümp on de Stroot jevääsch – hee wuued jätt zesaame jeklopp – do wu’ere se noch jätt annet budddele.

Doo stunge se zesaame öm jätt ze bekwatsche, on opp enn angere Stell wu’ere se sesch baal annet kloppe.

Ävver dat wu’er allt Traddiziu’en – et jeet op et Schözzevääs aan.

Et Samstesmorjes so’ete all e paar Lüüt vörr de Wi’etschaff – enn Fläsch Beer en de Venger – on beki’eke sesch dat Driive. Op enns leite se loss:

„Kikk enns henge dä.. dä do op de Lädder steet … dämm sinn Vrau es doch möt dä Lang do …. dä do de Vaan opptrökk … övver de Hekk jejange“.

„Du hass et waal nü’edisch….du böss doch baal jeddes Joor möt enn Angere aff jehaue“.

„Esch“?

„Jo – jo – du onn kenne Angere“.

On schon jing et ä’ersch laut loss: „Esch hann esoo jätt nie jedonn“!

„Nu hü’er sesch eene dä Flaabes aan – nie jedonn – wä mot dann do vörr e paar Puute Jäld avvdööe?

„Esch? halt jo dinn dolle Mull, soss jöff et jät“!

„Esch lott mesch doch von desch nett de Mull vrbe’ene“.

Op die Aat on Wiis ko’eme do de Ii’eschte enn et Krankehuus.

Dat ess enn hatte Tiit, eso Vääs du’ert nu enns e paar Daach, on do jeet so Ennijes aff.

Dä Sonndaachmorje moosden se jo och no de Kirk, on och noch Aanträ’ene – wännistes hand se et vr’soot.

Dä Vrööschopp – dä handse ävver hin jekrä’je!

Et Nommedes wu’ed et Schlemm – do moosden se Allemooele em Zoch möt du’er et Dörp loope – et wu’ed jo noch Schlemmer; de Paraad stung aan!

Et janze Dörp steht an de Stroote on wadden op dr Zoch.

Ma hu’et all de dekke Tromm dat Jeflööte on Trööte von de Mussikkapelle – do – do ko’eme se aanmascheet!

Bumm – bumm – bum bum – jing et ärsch laut an de Lüüt vorbee.

De Vaane hi’elte se oppreit – et so’ech ärsch joot on ärsch boonk uut – enn de Medde von dr Zoch leep dr Könning möt sinn Vrau on de Ministere möt de Vraues – on e paar Buuretrampele (´tschuldijung – mot natürlesch „Ehrendamen(!)“ heesche!) – so tro’eke se no do Paraadeplazz.

Do Könning möt die janze Bajaasch stallden sesch op de Büün – on die Angere leepe do langes. Sojätt mott ma jesenn hann – et jöff jätt zem laache (ävver höösch laache – enne Hoop Lüüt nä’eme dat wirklisch Erns!)

No de Paraad jeet et möt Sakk on Pakk enn et Zält. On doo jeet dann de „Poss aff“.

Dä Beerkraan wödd iiesch jaanet miie toojedriient – Beerjlääser?… ze kleen …jru’ete Pött mösse heer!

Opp enns ko’em enne von de Schözze erinn jewaggele on bröllden: J j Jonges – o o ossere M m mai ess vott!

„Wie – ossere Mai ess vott – dat jeet doch nett, dä Stung ä’eves noch doo – besste sescher“?

„J jo – vott – jeklaut – wäkk“!

On schon wuuer dat halleve Zält lä’esch – de Dösche on de Bänk vlo’eche du’er de Jejend, wä net hengereen du’er de Düür ko-em, jing ä’eves duur de Sii’ewäng vam Zält.

All leepen se nom Paraadeplazz. Do lo’ech dr Mai – ömmjesääsch on de Spezz affjesääsch!

„Du mött dinne Zoch – Err hatt net oppjepass – irr moosden jo suupe – err sedd dat Scholt!

Et jooef e Wo’et dat Angere – on schon wu’ere se sesch am Kloppe. Dä janze Dureen jing en Rischtung Zält, watt däm Zält nu nett jraad joot bekomme ess.

Opp enns wu’er de Pollezei do! Pollezei?

… die paar Männkes …

Et Mondes wu’er et i-esch Aanträ’ene on donoo Klompeball aanjeseit.

„Aanträ’ene? …. möt die paar Männkes? … eso wie dii sesch uutjestriieke hand“?

„Mesch soll dat waal ejaal senn…. „Ävver enns jätt Angisch……

„Wo halde wirr do Klompeball aff“? „Wii – dr Klopeball affhalde – doch waal emm Zält!

„Watt vü’er e Zält?

…

Do li’je bloos noch enne Hoop Brä’er on jätt von de Plaan erömm“!

„Joot – jond wirr ä’eves enn de Wi’etschaff“.

„Jeet nett“.

„Worömm nett“?

Dä Wi’et es vott – dämm hat de Pollezei enn dr Bakk jesatt“.

„Onn nu“?

„Träkke wirr ä’eves no henge enn de Väldschü’er – die steet lä’esch“.

„Do ess et äver jätt ärsch Matschisch“.

„Ejaal mr hand doch Klompe aan“!

„On domött err Allemo’ele Bescheed wedd – dr Vu’erel wedd och enn de Schüür ut jeschosse“!

De Neit von Mondaach op Densdaach leepe em Dörp de Wäschmaschiine op volle Tuure.

Densdaachmeddach stunge se op dr Paraadeplazz on wadden op dat, wat do komme sollden. Noch jätt waggelisch  op de Been – ävver et jing eso jüss. Hengerenanger tro’eke se noo de Väldschü’er. Ärsch bonk – vresch jewäsche on möt de Vaane.

Dat möt dämm vresch jewäsche hi’elt maar nett eso lang – die mascheerden stramm du’er dr Mott.

Enn de Schü’er wu’ed erömm jemäkk – jesoffe – jejröölt on möt de Vrollüüt du’er dr Mott jehöpp. Op enns heeschden et: „Alles Aanträäene – Vu’erelscheete“!

„Wo ess dä Vu’erel“?

„Dä hammer all onger et Daak oppjetrokke“!

„Joot“

„Wo ess dat Jeweer“?

„Jeweer“?

„Dat moss du doch hann“.

„Esch“?

„Jo – du“.

„Dat hott esch doch do Henge hinnjeleit“.

„Dann ess et vott“!

„On watt donnt wirr nu“?

„Schmiite wirr ä’eves möt Steen op dr Vuurel“!

„Möt Steen op dr Vuurel – du hasse nett all“.

„Kanns emm jo eronger Fu’eze……….“

„Komm – lommer opphü’ere – lott oss enne drenke jonn“!

Ävver nikks vörr Onnjoot – et wu’er e schönn Schözzevääs!!!

Och joo – noch jätt – dä Vuurel – dä hänk noch emmer en de Schü’er!